یکشنبه

نظام جمهوری اسلامی ؛ حكومت بني ابليس و بنی عباس


در منابع شیعه اخباری از امامان درباره حکومت دجال و ظهور مجدد حکومت عباسیان وجود داشته و شواهد و قرائن دلالت بر این دارد که حکومت جمهوری اسلامی مصداق آن است. عباسیان از بنی هاشم و از نسل عباس عموی پیامبر (ص) بودند که در دوره امامت امام صادق (ع) با بهره برداری از خویشاوندی با پیامبر و تحت عنوان یاری اهل بیت پیامبر (13  معصوم) به بسیج مردم پرداخته و حکومت بنی امیه را ساقط کردند. آنها پس از دست یابی به قدرت ، خود ادعای جانشینی پیامبر (ص) را کردند و چون وارثان به حق آن حضرت (امامان شیعه) که پسرعموهایشان بودند را تهدیدی برای حکومت خود می دانستند بر آنان سخت گرفته و آنها را با تبعید و حبس و حصر آزرده و سپس یک یک آنان را تا امام حسن عسکری (ع) به شهادت رساندند. آنها که از بنی هاشم بوده و دعوی محبت اهل بیت رسول را داشتند پس از رسیدن به قدرت ، ناصبی و پیرو مذهب ابوبکر و عمر شده و به نشر آن همت گماردند زیرا اگر می خواستند شیعه بمانند می باید مطابق وعده ای که به مردم داده بودند قدرت و خلافت را به آل علی (ع) تحویل می دادند. نقل است که روزی در جمعی که حضرت علی (ع) و عباس حضور داشتند ، پیامبر (ص) غمگینانه به عموی خود عباس فرمودند: « وای بر فرزندان من ، از آنچه که از فرزندان تو به ایشان رسد.» پس عباس گفت: « یا رسول الله ، اگر صلاح می دانید دیگر با زنان همبستر نشوم» و پیامبر پاسخ دادند: « آنچه که باید بشود ، شده است.»  [عباس عموی پیامبر (ص) تا بیست سال پس از بعثت به آن حضرت ایمان نیاورده بود و هنگامی که در یکی از جنگها به اسارت درآمد اسلام آورد.]  نظام جمهوری اسلامی از لحاظ منسوب داشتن خود به خاندان پیامبر (ص) و سوء استفاده از نام 14 معصوم برای مشروعیت بخشیدن به حکومتش ، شباهت فراوانی به حکومت آل عباس دارد. تکلیف ريشه نژادي روح ا... خمینی که معلوم است اما در مورد خامنه ای ، یا شگرد او در استفاده ابزاری از مقدسات به شگرد عباسیان تشبیه شده است و یا واقعاً نسبش هم علیرغم ادعای حسینی بودن ، به عباسیان می رسد و مقصود از "عباسی" در روایات آخرالزمان ، خود اوست. حضرت اباالحسن موسی بن جعفر (ع) درباره پایداری دولت دوم بنی عباس می فرمایند: « اگر اهل آسمان و زمین علیه بنی عباس قیام کنند به طوری که زمین از خونشان سیراب گردد ، مادام که سفیانی خروج نکرده بی اثر است... دولت بنی عباس که بر پایه حیله و نیرنگ قرار گرفته است از میان می رود تا جایی که اثری از آن باقی نخواهد ماند (دولت اول) و آنگاه دوباره تجدید می گردد (دولت دوم) به طوری که گویی هیچ آسیبی به آن نرسیده است»[1]  امام باقر (ع) با اشاره به این که بنی العباس دارای دو رایت (پرچم) خواهند بود می فرمایند: « اولاد عباس سلطنت دور و درازی خواهند داشت که در آن افراد دور را به خود نزدیک و نزدیکان را از خود دور می کنند. حکومت آنها بر مردم طاقت فرساست و خیری در آن نیست. هنگامی که از انتقام الهی و کیفر او احساس ایمنی کنند ، ناگهان دچار سرنوشتی شوند که یک تن از بزرگان آنها نباشد تا پراکندگی شان را جمع کرده و به ناله هایشان گوش فرا دهد. این است معنی آیه شریفه  « حتی اذا اُخِذَتِ الارضُ زُخرُفِها و ازیَّنَت»  در خبر محمد بن حنفیه آمده است: «...حکومت آنها بر مردم سخت طاقت فرساست از آنچه از فزعات که چون ابرهای پر رعد بر مردم تجلی کند. پس هنگامی که احساس اطمینان و ایمنی کردند و گمان بردند که فرمانروایی شان را زوالی نیست ، ناگهان با یک صیحه چنان دمار از روزگار آنها بر آورند که یک نفر نماند که آنها را صدا زند و جمعیتی باقی نخواهد ماند که دور آنها گرد آیند چنان که خداوند در قرآن به آنها مثل زده است: حتی اذا اُخِذَتِ الارضُ زُخرُفِها و ازیَّنَت؛ هنگامی که (رستنی های) زمین پیرایه برگرفت و آراسته شد و اهل آن پنداشتند که خود قادر بر آن همه بوده اند، فرمان ما شب هنگام یا به روز در رسد و چنان از بیخ و بنش بر کنیم که گویی دیروز وجود نداشته است» (یونس: 24). بنا بر فرموده معصومین ، مصداق آیه 116 سوره انعام که می فرماید: « وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِّنَ الْخَوفْ وَالْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِّنَ الأَمَوَالِ وَالأنفُسِ وَالثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ ؛ به تحقیق که شما را می آزماییم با مقداری ترس و گرسنگی و نقصان اموال و جانها و ثمرات و بشارت ده صابران را»  شیعیانِ تحت ظلم دولت دوم بنی عباس می باشند. [يادآور گفته اهورامزدا به زرتشت: در آن نه هزار سالی که من اورمزد به مردم دادم هیچگاه این سختی به مردم نرسیده باشد.] امام باقر (ع) فرمودند:  « بنی فلان (عباس) حتماً سلطنت خواهند نمود. وقتی سلطنت نمودند و کارشان به اختلاف کشید ، پراکنده شده و دولتشان از دست خواهد رفت ، تا آنگاه که خراسانی و سفیانی یکی از مشرق و دیگری از مغرب  مانند اسبانی که مسابقه می دهند تلاش می کنند زودتر وارد کوفه شوند. و نابودی بنی فلان به دست آنها (لشگر خراسانی) خواهد بود و یک تن از آنها باقی نخواهد ماند» و هم فرمودند: « مادام که بنی عباس بر اریکه سلطنت تکیه زده اند امت محمد (ص) فرج و آسایش ندارند»[2]  درباره‏ برخی از حوادث قبل از ظهور، عبدالله بشار برادر رضاعی حضرت سیدالشهداء(ع) از ايشان روایت کرده است که:« اختلاف الصنفین من العجم فی لفظ کلمة، و یسفک فیهم دماء کثیرة، و یقتل منهم الوف الوف الوف؛ دو گروه از مردم عجم درباره‏ لفظ کلمه‏ ای دچاراختلاف می‏گردند و در میان آنان خونریزی بسیار می‏شود و هزاران هزار نفر کشته می‏شوند...»[3] اسحاق بن عمار از امام صادق علیه‏السلام روایت کرده که آن حضرت فرمود:« آنچه را که شما دوست دارید (قیام حضرت قائم) نخواهید دید مگر موقعی که بنی فلان (بنی‏عباس) در بین خود اختلاف کنند. و چون آنان بر سر "كلمه" دچار تفرقه شدند مردم به طمع می‏افتند و آن وقت است که سفیانی ظاهر می‏شود.»[4]  تاکید شده است كه این اختلاف بر سر کلمه "عدل وعدالت" خواهد بود. امام صادق (ع) در روایت محمد بن صامت برخی از علائم ظهور را چنین بر می شمارند: « هلاکت عباسی و آمدن سفیانی و قتل نفس زکیه و خسف بیداء و صیحه آسمانی»[5] درباره پایان کار بنی عباس اشاره دیگری نیز در کتاب ملاحم و فتن وجود دارد: « برای بنی العباس در زوراء ، قیامتی برپا خواهد گردید.»[6] امام صادق(ع) در روايتي ، زوراء را چنين معرفي مي فرمايند:« در نزديكی ری کوه سیاهی وجود دارد که در دامنه آن شهری ساخته شود به نام طهران و آن زوراء است.»  در روایات همچنین به وقوع هرج و مرج شدید و قحط و قتل و غارت گسترده در زوراء اشاره شده که احتمالاً مقارن است با وقوع جنگ داخلی در ایران بین لشگر سید خراسانی(كه بنا بر كتاب مكاشفات يوحنا ، يك فرمانده نظامي است) و لشگریان بنی عباس (نیروهای وفادار به جمهوری اسلامی). پيامبراسلام فرمودند: « فتنه وارد زوراء مي شود. پس چقدر مرد و زن به قتل رسيده و اموال به غارت رود و چقدر نوامیس هتک گردد...»[7] [با توجه به آشفتگی اجتماعی و زوال اخلاق و معنویت ناشی از حکومت دجال ، می توان پیش بینی کرد که در صورت بروز هرج و مرج ، فاجعه ای در انتظار مردم تهران است چنان که درباره آن وارد شده: « مردم را بلای عظیم پیش آید که هیچ ملجأ و پناهی نداشته باشند.» با توجه به شیوع عجیب گناهان بزرگ در پایتخت دجال و این که مردم در پی آسیب رسانی به یکدیگر و بالا رفتن به قیمت پای بر سر دیگران نهادن هستند ، این مسأله دور از انتظار نمی باشد. جامعه ایران به سبب بیماری هیأت حاکمه خود ، در سراشیب انحطاط و نیستی قرار گرفته است. البته بي گناهاني كه در اين فتنه دچار آسيب گشته و صبوري كنند از خداوند عوض و درجه خواهند گرفت.]  در برخی از روایات ، از حکومت دوم بنی عباس با عنوان حکومت بنی مرداس نیز یاد شده است (مرداس نام پدر "ضحاک" است.) بر اساس روایات ، مقدر است که پیش از ظهور امام مهدی (ع) ، دو سلطنت اموی و عباسی که یازده امام شیعه را به قتل رسانده اند مجدداً احیا شده و بر سریر قدرت باشند و تبهکاری را به نهایت رسانند و نابودی نهایی شان به دست آن حضرت باشد. ابن عباس درباره دولت دوم بني عباس می گوید: «... کسی که از دست آنها فرار کند او را خواهند گرفت و کسی که متحصن شود او را پیاده می کنند و کسی که به دنبالشان رود او را به فتنه می افکنند. کسی که با آنها مخالفت نماید او را به فقر می افکنند و کسی که بر آنها نفرین کند مانند آن است که تیری در راه خداوند افکنده باشد.»[8] احیای سلطنت اموی در سوریه نیز توسط فردی از نسل امویان که در روایات از او با لقب "سفیانی" یاد شده است صورت خواهد گرفت و خروج او یکی از علائم حتمی ظهور امام زمان است که به فاصله اندکی پیش از ظهور سید خراسانی در ایران رخ خواهد داد. همچنين در روایت است که  « بدون خروج سفیانی ، قائم (ع) هرگز قیام نخواهد نمود.»
خروج سفياني: امام باقر(ع) فرمود: « امیرالمؤمنین (ع) فرمود: ...زلزله ای در شام خواهد بود که بیش از صدهزار نفر را خواهد کشت. خداوند این زلزله را رحمتی برای مؤمنان و عذابی برای کافران قرار خواهد داد... پس بنگرید که روستایی از دمشق که به آن "حرستا" می گویند در زمین فرو خواهد رفت. پس از آن پسر هند جگرخوار از دره  خشک شورش خواهد کرد تا این که دمشق را بگیرد. پس چون سفیانی دمشق را گرفت ، منتظر قیام مهدی باشید.»
در تأویل آیه «فاختلف الأحزاب من بينهم فويلٌ للذّين کفروا من مشهد يومٍ عظيمٍ؛ احزاب با هم بر سرآنچه در ميانشان بود اختلاف کردند پس واي بر آنان که کفر ورزیدند از حضور در آن روز بزرگ»[9] از امامان نقل است که از مصادیق  آن ، اختلاف سفیانی با دو تن از دیگر مدعیان قدرت در شام است که سفیانی بر آنها غلبه کرده و آنها را از بین می برد.   در برخی روایات به همزمانی خروج سفیانی و خراسانی اشاره شده و در برخی دیگر ، خروج هر دوی ایشان  در ماه رجب عنوان شده است. [البته بايد توجه داشت كه ممكن است در برخي از علائم ظهور كه در بيانات امامان عنوان شده به سبب حصول "بداء" تغييراتي روي دهد.]
پیامبر (ص) فرمودند:  « وای بر دو گروه از امتم ؛ شیعه بنی امیه و شیعه بنی عباس و پرچم گمراهی که با آنهاست.»[10] « از بنی عباس دو پرچم افراشته می گردد ؛ یکی از آنها ابتدایش پیروزی [بر بنی امیه] و انتهایش وزر و وبال خواهد بود. آن را یاری نکنید و خدای یاری شان نفرماید. و پرچم دیگر ابتدایش وزر و وبال و انتهایش کفر خواهد بود. آن را یاری نکنید و خدای یاری شان نفرماید.»[11]  بر اساس رواياتي كه ملاحظه شد ، سفياني هنگامي خروج خواهد نمود كه دولت بني عباس بر اريكه قدرت باشد و به نظر مي رسد كه تنها دولتي كه احتمال مي رود مصداق دولت بني عباس باشد رژيم كنوني حاكم بر ايران است. سید خراسانی ابتدا با شیعه نمایان عباسی و سپس با شیعه ستیزان اموی خواهد جنگید.  



[1] - بحارالانوار ، تاریخ الحجة ، باب 25
[2] - نقل از ابوبصیر ، بحارالانوار ، تاریخ الحجة ، باب 25
[3]- مجمع النورین ،  ص۲۹۷
[4]- روضه کافی ، ص۲۰۹
[5] - بحارالانوار ، کتاب الحجة ، باب 25
[6] - باب 91
[7]- سيدبن طاووس ، ملاحم و فتن
[8] - ملاحم و فتن ، باب38
[9] - مریم: 37
[10] - ابن طاووس ، ملاحم و فتن ، باب34
[11] - ملاحم و فتن ، باب 35